مطالبی در مورد بیابان ها و انواع گروه های رصدگری

بیابان ها مناظر وسیع و بایری هستند که حدود یک سوم سطح زمین را پوشانده اند. آنها با درجه حرارت شدید، بارندگی کم و پوشش گیاهی کم مشخص می شوند.

با وجود شرایط سخت، بیابان‌ها خانه طیف متنوعی از گیاهان و جانوران هستند که برای بقا در این محیط‌های چالش‌برانگیز سازگار شده‌اند.

به همین دلیل، بیابان ها به مقصدی محبوب برای گروه هایی از ناظران تبدیل شده اند که می خواهند زیبایی و حیات وحش منحصر به فرد این مناطق را تجربه کنند.

پرنده نگرها

یکی از محبوب ترین گروه های ناظران در بیابان ها پرنده نگرها هستند. بیابان ها محل زندگی گونه های مختلف پرندگانی هستند که برای زنده ماندن در این محیط های خشک سازگار شده اند; برخی از رایج ترین پرندگان بیابانی شامل شکارچیانی مانند: عقاب و شاهین و همچنین پرندگان آوازخوانی مانند لارک و گنجشک هستند.

پرنده نگرها اغلب در فصول مهاجرت که دسته های بزرگی از پرندگان از این مناطق عبور می کنند به بیابان ها سفر می کنند.

رصدگران ستاره ها

گروه دیگری از علاقه مندان به کویر رصد گران ستاره ها می باشند که به دلیل موقعیت‌های دور از محیط شهری و آسمان صاف، بهترین فرصت‌ها را برای رصد ستارگان فراهم می‌کنند. فقدان آلودگی نوری در این نواحی امکان دید واضحی از ستارگان، سیارات و دیگر اجرام آسمانی را فراهم می کند; رصدخانه های زیادی به دلیل شرایط ایده آل برای رصدهای نجومی در مناطق کویری ساخته شده اند.

گروه رصدگران ستاره های مهمان کهن سرای کیهان

علاقه مندان به حیات وحش

علاقه مندان به حیات وحش نیز به خاطر جانوران منحصر به فردشان به بیابان ها کشیده می شوند. حیوانات بیابانی مانند شتر، کایوت، مار، مارمولک و عقرب در سراسر این مناطق یافت می شوند; ناظران می‌توانند از تورهای راهنما استفاده کنند یا در مسیرهای بیابانی پیاده‌روی کنند تا این حیوانات را در زیستگاه‌های طبیعی‌شان، ببینند.

گروه رصد ستارگان در اقامتگاه بومگردی کهن سرای کیهان

زمین شناسان و باستان شناسان

در نهایت، زمین شناسان و دیرینه شناسان نیز برای اهداف تحقیقاتی به مناطق بیابانی رفت و آمد می کنند. بیابان‌ ها مجموعه‌ای از تشکل‌های زمین‌شناسی مانند تپه‌های شنی، صخره‌ها و دره‌ها را ارائه می‌دهند که بینشی از تاریخ زمین ارائه می‌کنند.

فسیل هایی از حیوانات ماقبل تاریخ نیز به دلیل آب و هوای خشک، که آنها را حفظ می کند در مناطق بیابانی کشف می شود.

بیابان ها محیط های جذاب و منحصر به فردی هستند که طیف متنوعی از ناظران را به خود جذب می کنند;

در این مناطق بایر از رصدگران ستارگان گرفته تا علاقه مندان به حیات وحش یا زمین شناسان، چیزی برای همه وجود دارد.

ما در اقامتگاه بومگردی کهن سرای کیهان، به خاطر قرار گرفتن در مجاورت پارک ملی کویر، هر ساله چندین بار میزبان عزیزانی که در بالا به آن ها اشاره شد، هستیم.

پارک ملی کویر یکی از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین مناطق حفاظت‌شده ایران است که بیشتر آن شهرستان گرمسار استان سمنان

و بخش‌های کوچکی هم در استان‌های تهران، قم و اصفهان قرار می‌گیرد.

منطقه کویر در سطح کره زمین یکی از چند نقاطی است که به‌عنوان ذخیره‌گاه کره زمین باید مورد حفاظت قرار گیرد.

منطقه کویر از سال ۱۳۴۳ «کانون شکار ایران» ـ که بعدها به سازمان حفاظت محیط زیست تبدیل شد ـ قرار گرفت و از سال ۱۳۵۵

به رده حفاظتی بالاتر پارک ملی ارتقا یافت. در سال ۱۳۵۷ با کاهش بخش‌هایی از شمال و افزایش بخش‌هایی در جنوب،

مساحت آن به ۶۷۰ هزار کیلومترمربع رسید و در سال ۶۱ باتوجه‌به شرایط اقتصادی، اجتماعی و امکانات

و توانایی‌های حفاظتی به دو قسمت پارک ملی به وسعت ۴۲۰ هزار هکتار شامل منطقه سیاه کوه، نخجیر، سفید آب

و کلیه ارتفاعات و تپه ماهورها و دشت‌های مجاور آن و منطقه حفاظت شده کویر به مساحت ۲۵۰ هزار هکتار

شامل دشت‌های مکوش، سیاه پرده، پرده زرد و ارتفاعات دوازده امام و نره خر کوه تقسیم شد و تحت مدیریت

اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان قرار گرفت.

موقعیت جغرافیایی

راه‌های دسترسی

راه‌های ورودی به پارک ملی کویر عبارت‌اند از:

مسیر اول : مناسب‌ترین راه ورودی منطقه ازطریق راه آسفالته ورامین، پیشوا تا یک کیلومتری ایستگاه راه آهن ابردژ ادامه دارد

و از مسیر جاده شنی قلعه بلند، عسگرآباد، حصار گلی به پاسگاه محیط‌بانی مبارکیه می‌رسد و وارد پارک ملی کویر می‌شود.

مسیر دوم : از شهرستان گرمسار به سمت جنوب آغاز و پس از عبور از جاده سنگفرش به محیط‌بانی سیاه کوه می‌رسد.

مسیر سوم : از کاروانسرای مرنجاب در شمال بیابان بندریگ و جنوب دریاچه نمک آران و بیدگل آغاز و پس از طی مسافتی

در حدود ۵۰ کیلومتر به محیط‌بانی سفیدآب می‌رسد.

مسیر چهارم : از سمت جنوبی پارک ملی کویر ازطریق کاشان، آران، مرنجاب به پاسگاه محیط‌بانی سفیدآب

و نرسیده به بند علی خان را ازطریق جاده ورامین، جواد آباد، چرمشهر به محیط‌بانی فصلی بندعلی خان می‌رسد.

مسیرهای دیگر : راه‌های دیگری برای ورود به منطقه وجود دارد که عبور از آن‌ها بدون راهنما کاری بسیار خطرناک است.

جهت جلوگیری از هرگونه پیشامد سوء و ناگوار احتمالی باید قبل از انجام برنامه سفر به کسب اطلاع

و مجوز اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان و هماهنگی با واحدهای تابعه مستقر در منطقه اقدام شود.

اقلیم

پارک کویر دارای چشمه ها و نهرهایی است. از جمله آن‌ها می‌توان به چشمه سفیدآب در نزدیکی محیط‌بانی سفید آب،

چشمه آبشار نمکی در نزدیکی ملک آباد و چشمه سیاه کوه در نزدیکی محیط بانی سیاه کوه اشاره کرد.

هنگام سفر به این کویر آب به اندازه کافی، ماشین مناسب برای بیابان،یدکی اضافی و بنزین کافی و جعبه کمک‌های اولیه،

کرم ضدآفتاب، کلاه و عینک دودی به همراه داشته باشید و همچنین پیشنهاد می‌شود برای رفتن به پارک ملی کویر

از تورهایی که می‌گذارند برای این پارک استفاده کنید تا از کاروانسراهای پارک ملی کویر همچون کاروانسرای دیرگچین،

قصر بهرام، تپه های مریخی و… سایر مکان‌ها و فضاهای پارک ملی کویر بهره‌مند شوید.

گونه‌های جانوری در پارک ملی کویر

در مجموع ۳۴ گونه پستاندار، ۱۵۵ گونه پرنده و ۳۴ گونه خزنده در این منطقه شناسایی شده‌اند.

یوزپلنگ آسیایی، پلنگ ایرانی، گرگ، کفتار راه‌راه، گربه شنی، روباه قرمز، روباه شنی، جبیر، کل‌وبز، قوچ و میش،

شغال، سیاه‌گوش از جمله پستانداران شاخص این منطقه هستند.

پارک ملی کویر در گذشته یکی از بهترین زیستگاه‌های گورخر ایرانی بود، ولی اکنون نسل آن از میان رفته است.

در سال‌های پایانی دهه ۱۳۵۰ تخمین زده می‌شد در پارک ملی کویر حدود ۸۰۰ راس گورخر زیست می‌کردند،

اما بعد از گذشت سال‌ها هنوز باور کردنی نیست که جمعیت ۸۰۰ راسی گور پارک ملی کویر فقط در طول ۵ سال

به‌طور کامل نابود شد! آخرین گورهای پارک ملی کویر یک گله ۱۷ راسی در منطقه چاه قرقره در شرق پارک بودند

که آخرین بار در سال ۱۳۶۳ دیده شدند و پس از آن هرگز گزارشی از مشاهده گور در این منطقه به دست نیامد.

آهوی گواتردار هم اگر منقرض نشده باشد در آستانه انقراض قرار دارد، اما جمعیت جبیر (نوعی غزال ظریف‌تر و کوچک‌تر از آهو)

در این منطقه احتمالا بیشترین در تمام ایران است.

اقامتگاه بوگردی کهن سرای کیهان ارائه دهنده خدمات بومگردی ، اقامتگاه و … پذیرای شما مسافران و مهمانان عزیز میباشد.

معدن نمک گرمسار

معدن نمک گرمسار یکی از شگفت انگیزترین جاذبه هایی است که برای طبیعت دوستان و گردشگران گزینه ای عالی محسوب

می شود و سالانه مسافران زیادی برای بازدید از این منطقه به استان سمنان و شهر گرمسار سفر می کنند.

تونل نمکی در گرمسار بزرگترین معدن و تونل نمکی در منطقه خاورمیانه است و در حال حاضر ۴۰ تونل نمک را در خود جای داده است.

لازم به ذکر است که بگوییم این غار سهم عمده ای در استخراج نمک در کشور ایران دارا می باشد.

این معدن که در نوع خود در بین معادن نمک منطقه بی نظیر است در داخل تونل های آن

۶ ستون بزرگ نمک به ارتفاع ۱۲ متر و به شعاع تقریبی ۱۰ در ۲۰ متر جهت جلوگیری از ریزش تونل پیش بینی شده است

که با ورود به داخل تونل چشم هر بیننده ای را به خود جلب می کند.

زمانی که به بازدید از این منطقه ی جذاب و دیدنی می روید، زیباترین منظره ای که به چشمانتان برخورد می کند شیارهایی است

که توسط باران شستشو می شود. همچنین در طول مسیر “کریستال های نمک” هم خود نمایی می کنند

که به شکل های گل کلمی، تخم مرغی، لایه ای، با رنگ های متنوع دیده می شوند. این تنوع رنگ به دلیل وجود عناصر و ناخالصی ها در ترکیب نمک است.

درجه خلوص نمک بسیاری از این معادن بالای ۹۸ درصد است. معدن کوهدشت کهن و معدن سالار از زیباترین معادن نمک این منطقه است.

قندیل‌های زیبای نمکی در این معادن هرساله گردشگران بسیاری را جذب می‌کند.

غار نمکی گرمسار

غار نمکی بخشی از معادن نمک است که برکه کوچکی وسطش جا خوش کرده. برکه پر از آب نمک است و خنکی و سکوت غار، برای تمدد اعصاب و آرامش معجره می‌کند.

اقامتگاه گردشگری، توریستی و بومگردی کهن سرای کیهان از شما دعوت می کند تا ضمن سیاحت و گردش در شهر گرمسار و جاذبه های توریستی دیگر آن شامل مجموعه سیاهکوه ، خانه تاریخی باقری ها ، جاده سنگ فرش و کویر ریگ جن ، میهمان ما جهت سرو غذا و اقامت در روستای باستانی گردشگری سنرد باشید.